w imię czegoś

См. также в других словарях:

• imię — n V, D. imienia; lm M. imiona, D. imion 1. «osobiste, nierodowe miano człowieka; używane obok nazwiska (w stosunkach nieurzędowych: bez nazwiska)» Imię chrzestne, zdrobniałe. Dwa, trzy, cztery imiona (przestarz. dwoje, troje, czworo imion). Dać,… …   Słownik języka polskiego

• imię — Czynić, robić coś w imię kogoś, w imię czegoś «czynić, robić coś ze względu na kogoś, na coś, dla czyjegoś dobra, dla dobra czegoś»: Polska potępia terroryzm w każdej postaci, nawet w imię najszczytniejszych celów (...). GW 08/02/2000. Nazwać… …   Słownik frazeologiczny

• imię — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IVb, D. imienia; lm M. imiona {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nazwa osobowa nadawana dziecku po urodzeniu przez jego rodziców lub opiekunów; zatwierdzona przez odpowiedni urząd,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• robić — 1. Mieć co robić «mieć dużo zajęć, obowiązków»: (...) odbiorców przesyłek i przekazów pocztowych jest bez liku – listonosze mają co robić. SN 14/01/1999. 2. Nic sobie nie robić, niewiele sobie robić z kogoś, z czegoś «lekceważyć kogoś, coś»:… …   Słownik frazeologiczny

• czynić — Mieć z kimś, z czymś do czynienia a) «mieć z kimś kontakty, stykać się z kimś, z czymś; załatwiać z kimś sprawy»: W latach osiemdziesiątych mieliśmy do czynienia ze spontanicznym powstawaniem wielu ruchów ekologicznych. S. Kozłowski, Ekorozwój.… …   Słownik frazeologiczny

• hasło — n III, Ms. haśle; lm D. haseł 1. «myśl przewodnia, idea, dewiza; zdanie, okrzyk wyrażające taką myśl, ideę» Hasła bojowe, niepodległościowe, pokojowe, postępowe, rewolucyjne. Hasła postępu, wyzwolenia, walki o pokój. Hasło wolności, równości,… …   Słownik języka polskiego

• pod hasłem — {{/stl 13}}{{stl 7}} mając coś za hasło; pod sztandarem, w imię czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Występować pod hasłem równouprawnienia kobiet. Startować w kampanii wyborczej pod hasłem: „Polska dla Polaków”: Happening pod hasłem: „Dość śmieci na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… …   Słownik języka polskiego

• niszczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}ndk VIIa, niszczyćczę, niszczyćczy, niszczyćczony {{/stl 8}}– zniszczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować znaczne, poważne straty, szkody; doprowadzać do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• punkt — I m IV, D. u, Ms. punktkcie; lm M. y 1. «mała, okrągła plamka; coś, co wygląda jak taka plamka; znak graficzny w kształcie takiej plamki; kropka» Połączyć punkty linią łamaną. Ciemny punkt na horyzoncie. Świecące punkty gwiazd. Samoloty stanowiły …   Słownik języka polskiego

• usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …   Słownik języka polskiego